Z kart historii…
W dniach 4–5 października 1939 r. w rejonie Helenowa trwały krwawe walki, w których szczególnie zasłużył się 182. pułk piechoty z 60. Dywizji Piechoty „Kobryń”, dowodzony przez ppłk. Franciszka Targowskiego.
Pułk wspierany był przez baterię haubic kpt. Tadeusza Jabłońskiego. Najcięższe straty poniósł 3. batalion „morski”, którym dowodził kmdr ppor. Stefan Kamiński. W jego skład wchodziły:
1. kompania – kpt. Jerzego Wojciechowskiego 2. kompania – kpt. Lucjana Mariana RabendyTo właśnie z tych dramatycznych dni pochodzi bandera Flotylli Pińskiej, która w trakcie kapitulacji została przekazana przez marynarzy mieszkańcom – dziś jest jednym z najcenniejszych eksponatów naszego Muzeum Czynu Bojowego Kleeberczyków w Woli Gułowskiej
W Helenowie spoczywa 28 marynarzy, którzy – pozbawieni możliwości walki na morzu, na „ciasnym pokładzie okrętu” – wybrali bój na lubelskich równinach. Ich marynarska kwatera to miejsce wyjątkowe – każdy z pochowanych ma imię i nazwisko. To niezwykłe na tle naszej historii, pełnej mogił oznaczonych jedynie literami N.N..
W dniu Święta Marynarki Wojennej pochylamy głowy przed tymi, którzy wierni przysiędze, oddali życie daleko od morza – w głębi Polski. Pamiętamy o tych, którzy mundur marynarza zamienili na polowy mundur piechura – nie z wyboru, lecz z potrzeby walki o Ojczyznę.
