Pierwsze wzmianki o Woli Gułowskiej pojawiły się już w XVI w., jednak trudno jest ustalić dokładną datę jej powstania. Pierwsza odnaleziona informacja pochodzi z 1508 r. i mówi, że wieś ta była lokowana na terenie dóbr gułowskich, druga adnotacja została zawarta w akcie założycielskim parafii Adamów z 1545 r., w którym to Hieronim Rusiecki występuje jako „dziedziczny właściciel wsi”.
Biorąc pod uwagę etymologię nazwy Wola Gułowska należy zwrócić uwagę, że w dawnej Polsce wola była przeważnie obszarem przyleśnym, lokowanym na prawie niemieckim lub polskim, których mieszkańcy w zamian za karczowanie lasu korzystali z wolnizny, czyli byli zwolnieni z wnoszenia opłat przez okres 20 lat. Idąc tym tokiem informacji, należy przypuszczać, iż Wola Gułowska była swego czasu osadą korzystającą z pewnych swobód, w tym z wolnizny.
Pierwotny kształt wsi miał więc formę „łańcuchówki”, tzn. zagrody znajdowały się po obu stronach drogi, na terenie własnoręcznie wykarczowanego pola, które przechodziło w obszar lasu należący do właściciela.
W 1633 r. kolejny dziedzic tutejszych dóbr – Ludwik Krasiński, starosta płocki, postanowił ufundować klasztor, który po dziś dzień sławi Wolę Gułowską.
Wola Gułowska to także miejsce zaciętych walk żołnierzy SGO „Polesie” z niemieckimi oddziałami XVI Korpusu Zmotoryzowanego (więcej na ten temat tutaj) .
