Życiorysy dwóch kolejnych oficerów 3PSK zamordowanych na Wschodzie, których pamięć uczcimy w Alei Dębów w Woli Gułowskiej. Pamięcią obejmujemy mjr w st. spocz. Władysława Stanisława Kozubskiego i mjr Dawida Janowicz-Czaińskiego. Fundatorami dębów są Zarząd Powiatu Łukowskiego oraz Wojskowe Koło Łowieckie 304 „Ryś” w Woli Gułowskiej.
Mjr w st. spocz. Władysław Stanisław KOZUBSKI s. Wacława i Stanisławy z d. Rudzińska, ur. 19.09.1886 r. w Warszawie, zm. 1940, dokładna data nieznana, może znajdować się na niedostępnej, tzw. „Białoruskiej Liście Katyńskiej”, jednak nie widnieje on na Liście obywateli polskich mogących figurować na tzw. białoruskiej liście katyńskiej, a opracowanej w 2012 r. przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogui Porozumienia. Ukończył carską szkołę kawalerii w Elizawietgradzie. Brał udział w I wojnie światowej w składzie 3 Pułku Ułanów Smoleńskich. Jako porucznik został ranny. Za udział w walkach w dniu 22.04.1915 r. odznaczony Orderem Św. Anny IV klasy „Za waleczność”. Był to jeden z pięciu nadanych mu odznaczeń armii carskiej. W 1915 r. był w stopniu sztabskapitana. Do 11.1918 walczył w rosyjskiej „białej armii” gen. Denikina, po zakończonej wojnie domowej w Rosji wraz z oddziałami Denikina przedostał się przez Odessę do Francji. Przebieg służby wojskowej: – 1919, zaciąga się do „Błękitnej Armii” gen. Hallera z którą wraca do Polski; – 05.1920, w stopniu kapitana dowódca szwadronu zapasowego 5 Pułku Strzelców Granicznych w Lesznie; – służył w 10 PSK; – 1924, p.o. dowódcy szwadronu zapasowego 3 PSK; – 1926, w składzie Kapituły odznaki pamiątkowej 3 PSK; – 1928, mjr, Rejonowy Inspektor Koni w Wołkowysku i w nim mieszka. W czerwcu 1940 został aresztowany przez Rosjan. Jesienią 1940 był widziany w więzieniu wojskowym w Bobrujsku, od tej pory brak wieści o mjr. Władysławie S. Kozubskim.
Mjr Dawid JANOWICZ-CZAIŃSKI, ur. 14.11.1887 Słonim woj. nowogródzkie, syn Ibrahima, narodowość tatarska. Przebieg służby wojskowej: – działacz Polskiej Organizacji Wojskowej; – od 23.02.1919, w Wojsku Polskim, rotmistrz, uczestnik wojny polsko-bolszewickie 1918-1920; – 1919, jeden z organizatorów Pułku Tatarskiego Ułanów im. Mustafy Achmatowicza; – dowódca szwadronu zapasowego Pułku Tatarskiego Ułanów im. Mustafy Achmatowicza; – 1920-1921, w składzie Dowództwa 4 Armii; – 6.1921, 3 Pułk Strzelców Konnych w Wołkowysku; – 2.1928, mianowany majorem lokata 2; – 5.1928, dowódca szwadronu zapasowego 3 PSK; – 5-7.1928; czasowo oddelegowany do Rejonowego Inspektoratu Koni w Wołkowysku; – 7.1928; dowódca szwadronu zapasowego 3 PSK; – 4.1929, Rejonowy Inspektor Koni w Wołkowysku, otrzymuje Odznakę Pułkową P3SK; – 6.1929, zdaje obowiązki dowódcy szwadronu zapasowego i jego dok. mobilizacyjnych; – 7.1929, zarządzeniem Min. Spraw Wojsk. przekazany do dyspozycji Dowódcy O.K. III; – 31.12.1929, przeniesiony w stan spoczynku; – pod koniec1939, aresztowany przez NKWD w Słonimie, zaginiony. Figuruje na tzw. Białoruskiej Liście Katyńskiej. Symboliczna mogiła Majora znajduje się na Muzułmańskim Cmentarzu w Warszawie.
(Źródło: Jednodniówka: pismo Szwadronu Toporzysko w barwach Pułku 3 Strzelców Konnych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarnieckiego. Red. M. Hazubski, M. Layer, Z. Seibt, D. Waligórski. Czerwiec 2020.)
