Poniżej przedstawiamy życiorysy dwóch oficerów 3 Pułku Strzelców Konnych, którzy zostaną upamiętnieni w Alei w Woli Gułowskiej. Posadzony Dąb Pamięci upamiętni por. Tadeusza Janusza Białego i por. Czesława Sochockiego. Fundatorami dębów poświęconym tym oficerom są Senator RP Stanisław Gogacz i Szwadron Toporzysko w barwach 3 Pułku Strzelców Konnych.
Por. kaw. Tadeusz Janusz BIAŁY s. Bolesława i Eugenii z Dzieniszowskich, ur. 15.02.1910 r. w Kolnie, pow. Łomżyński, zm. wiosna 1940 r. zamordowany w Charkowie Charków, jego nazwisko jest na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej m. spoczynku Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu Polski Cmentarz Wojskowy w Charkowie-Piatichatkach (Ukraina). W 1931r. kończy Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego w Warszawie. Przebieg służby wojskowej: – 1932, kończy szkolenie w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 5; – 19.09.1933-15.08.1934, Szkoła Podchorążych Kawalerii CWK Grudziądzu (VIII rocznik); – mianowany ppor. ze starszeństwem 15.08.1934, – 15.08.1934, przydział do Pułku 3 Strzelców Konnych, dowódca plutonu 3 szwadronu; – 04.1937, dowódca plutonu 4 szwadronu; – 29.11.1937, odkomenderowany na 2-letni kurs topograficzny do Wojskowego Instytutu Geograficznego w Warszawie; – 1938, mianowany porucznikiem. W kampanii wrześniowej 1939, WIG zostaje ewakuowany do Lwowa. Kilkunastu oficerów pozostało skierowanych w Równego i Choszczy. Dnia 15 września rozpoczęła się kolejna ewakuacja WIG, ze Lwowa na Węgry. Prawdopodobnie większość stanu osobowego dostała się do niewoli sowieckiej. Wśród tych oficerów mógł być i por. Tadeusz Janusz Biały. Osadzony w obozie w Starobielsku.
Por. Czesław SOCHOCKI, syn Jana i Malwiny z Jägermanów, ur. 08.03.1907 r. w Stanisławowie, zm. wiosna 1940 r., zamordowany w Katyniu. W 1929 r. kończy gimnazjum we Lwowie. Przebieg służby wojskowej: – 15.08.1933, kończy Szkołę Podchorążych Kawalerii CWK w Grudziądzu, mianowany na stopień ppor. kawalerii; – 1933 rozpoczyna służbę w 3Pułku 3 Strzelców Konnych w Wołkowysku; – 24.04.1936, otrzymuje pamiątkową odznakę P3SK; – 11.1936, dowódca plutonu 2 szwadronu P3SK; – 02.1937, skierowany na 9-miesięczny kurs aplikacyjny dla oficerów broni pancernej w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Modlinie; – 25.04.1937, melduje się w P3SK po odwołaniu go z kurs aplikacyjnego dla oficerów broni pancernej, mianowany na dowódcę plutonu w 2 szwadronie; – 11.1937, przeniesienie do 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich w Lwów; – 03.1939, p.o. dowódcy szwadronu k.m. 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich w Lwów; – 05.1939, dowódca plutonu 9 szwadronu pionierów w Baranowiczach (Nowogródzka Brygada Kawalerii); We wrześniu 1939 r. walczy w składzie Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. Po jej rozbiciu przez Niemców 27.09.1939 r. i próbie przedostania się na Węgry lub do Rumunii dostaje się do niewoli sowieckiej. W niewoli sowieckiej w obozie w Kozielsku.
(Źródło: Jednodniówka: pismo Szwadronu Toporzysko w barwach Pułku 3 Strzelców Konnych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarnieckiego. Red. M. Hazubski, M. Layer, Z. Seibt, D. Waligórski. Czerwiec 2020.)
