15 sierpnia to dzień, w którym wspólnie upamiętniamy wielkie zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej z 1920 roku – jednej z najważniejszych chwil w naszej historii, która ukształtowała losy Polski.
OBROŃCOM OJCZYZNY!
Bohaterom walk z lat 1920/21 i 1939 r.
Jeszcze roczek, ze dwa, a i my będziemy legendą,
Szczególnie po naszej śmierci, już to widzę prawie,
Współcześni poeci piszą i pisać będą,
O tych, co ginęli: na Helu, w Kocku czy Warszawie.
A przecież to bardzo ważne, tak było i jest w zwyczaju,
Bo wrogów nam nie brakuje, od niepamiętnych lat.
Że Polak ginął zawsze w obronie granic kraju,
A dziś z każdym wrogiem jesteśmy za Pan Brat.
Pamiętać jednak trzeba, chociażby cierpieć przyszło,
O tych bohaterach z lat 1920/21 i 39 roku,
Przypominać wszędzie o Cudzie nad Wisłą,
Że zginęli za Polskę, wspomnijmy ze łzą w oku.
(…)
Z szacunkiem i powagą, kto jeszcze w Boga wierzy!
Polska nie zginęła i na pewno nie zginie!
Uczyć, przypominać, tak starszym, jak i młodzieży,
Za kogo giniemy. Śmierć w każdej rodzinie.
I tym akcentem zakańczam rozmyślania,
Czcząc pamięć Poległych, Obrońców Polskich Granic,
Potomnym zaś zostawić ślady walk, Powstania!
Inaczej zapomnimy – przelana krew jest na nic!
Warszawa, styczeń 1955 r.
por. Witold Chorąży (184 pp)
